Chwilę później poseł Brejza usiłował udowodnić wieloletnią znajomość Marcina P. z Bogu ducha winnym posłem Suskim. Osoba niezainteresowana aferą mogłaby odnieść wrażenie, że sednem sprawy jest to, że poseł Suski wspólnie z właścicielem Amber Gold knuli w jaki sposób obalić rząd. Kuriozum.  

To wszystko byłoby nawet śmieszne, gdyby nie chodziło o pieniądze kilkunastu tysięcy okradzionych Polaków. To  nawet można byłoby uznać za dobry żart, gdyby afera nie odsłaniała wszystkich wad III Rzeczpospolitej – słabości służb specjalnych, policji, sądów, kuratorów, prokuratorów, dziwnych powiązań świata przestępczego z polityką, wpływu aferzystów na ogólnopolskie media, czy powiązania rodziny samego premiera ze spółkami, które od samego początku były „lipą”.

W normalnej demokracji taka afera obaliłaby całą formację z nią powiązaną, ale jak spodziewać się sprawiedliwości skoro dzisiaj nazwisko największego obrońcy demokracji zostało skrócone do prostej literki K.? I bynajmniej najsłynniejszy demokrata wśród informatyków wzorując się na Jay Z., Boney M. lub innych artystach zza wielkiej wody nie postanowił stworzyć sobie artystycznego pseudonimu w stylu Mathew K.

W otoczeniu Platformy nie widać skruchy i chęci samooczyszczenia, czego pięknym podsumowaniem jest dzisiejsza postawa posła Brejzy. Dla nas, ludzi prawicy to bardzo dobra informacja, kolejny przykład tego, że opozycja zupełnie nie rozumie nastrojów politycznych panujących w kraju.

Szkoda mi tylko tego, że stało się to kosztem pokrzywdzonych w aferze prostych ludzi. Niestety polityka „ciepłej wody w kranie” nie przewidywała tego, że państwo powinno ostrzec obywateli przed jawną piramidą finansową.