Płk Marian Piotrowicz do konspiracji wciągnięty został w marcu 1941 r. i zaprzysiężony przez Ludwika Osińskiego „Orlicza”, Komendanta Rejonu Konspiracyjnego Szadek – Marzenin. Wówczas 18-letni Marian Piotrowicz został przydzielony do dyspozycji „Orlicza”, którego wspierał w poszukiwaniu osób odpowiednich do zwerbowania w szeregi konspiracyjne. Będąc w konspiracji, ciągle pracował w warsztacie swojego ojca, co pozwalało na szeroki kontakt z potencjalnymi kandydatami do konspiracji, a dzięki znajomości języka niemieckiego mógł on poznać nastroje panujące wśród mieszkającej na tym terenie ludności niemieckiej, a nawet niemieckich żandarmów. Pełnił ponadto obowiązki dowódcy patrolu do spraw transportu i amunicji, ściśle współpracując z plutonem Jerzego Magiera „Wilka“ i Czesława Maliszewskiego „Kuby” .

W trakcie swojej działalności konspiracyjnej brał udział w wielu akcjach prowadzonych przez pluton „Wilka”, przygotowywał m.in. akcję „Burza”, do której ostatecznie nie doszło na tamtym terenie. W roku 1945 oddział, w którym służył płk Piotrowicz został zdekonspirowany, a on sam musiał opuścić Szadek, wyjeżdżając na tereny Ziem Odzyskanych.

W okresie od maja 1945 r. do sierpnia 1945 r. należał do Konspiracyjnego Wojska Polskiego.

Po wojnie Marian Piotrowicz dokończył gimnazjum i liceum, a następnie podjął naukę w Akademii Górniczej w Krakowie. W czasie studiów był asystentem w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego. Po ich ukończeniu podjął pracę w swoim wyuczonym zawodzie, pracując między innymi w Przedsiębiorstwie Budowy Zakładów Przemysłu Węglowego w Bytomiu. W czasie swojej pracy zawodowej pełnił rozmaite funkcje, w tym kierownicze, a nawet przez dość długi okres czasu zajmował się nauczaniem w szkołach górniczych. Na zasłużoną emeryturę przeszedł  w roku 1980. Nie oznacza to jednak wcale, że na tym zakończyła się jego aktywność. Będąc osobą o dużej energii i olbrzymim potencjale, a jednocześnie człowiekiem żyjącym ideą i dla idei znalazł dla siebie miejsce na różnych polach aktywności.

Był współzałożycielem Okręgu Śląskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej a następnie sekretarzem, wiceprezesem i prezesem, członkiem władz naczelnych Związku. W ostatnim  czasie pełnił funkcję Honorowego Prezesa Okręgu Śląskiego ŚZŻAK.

Jego postawa została nie tylko zauważona, ale i doceniona przez rozmaite osoby i organizacje. Za swoją działalność otrzymał on mnóstwo odznaczeń, w tym Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, Śląski Krzyż Warszyca, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznakę Złotej Zasługi Śląskiego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Płk Marian Piotrowicz do końca prowadził bardzo aktywne życie. Był inicjatorem powołania Klubu „Grota”, Towarzystwa Przyjaciół Armii Krajowej, Stowarzyszenia Pamięci Armii Krajowej i innych.

Od wielu też lat wspierał Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach w jego misji, współpracował przy organizacji wielu przedsięwzięć. W  ramach współpracy przekazał także prywatne archiwum czasopism i książek wydanych w podziemiu w latach 80-tych.

Cześć Jego Pamięci!