Kutschera objął swe stanowisko 25 września 1943 roku. Od razu zastosował wobec ludności cywilnej terror na niespotykaną wcześniej skalę. Kutschera zaczął także pilnie wypełniać zalecenia przełożonego dot. kar dla Polaków za zabicie każdego Niemca. Niemal każdego dnia dochodziło do łapanek, zaczęły się egzekucje na ulicy. Był również odpowiedzialny za liczne niemieckie zbrodnie popełnione w Warszawie, przede wszystkim za szereg ulicznych egzekucji, w których zginęły tysiące mieszkańców miasta.

1 lutego 1944 roku w Alejach Ujazdowskich w Warszawie zginął z rąk żołnierzy Batalionu "Parasol". Odwet ze strony niemieckiej nastąpił bardzo szybko. Dzień po zamachu – 2 lutego 1944 w Alejach Ujazdowskich 21 Niemcy rozstrzelali 100 zakładników. Kolejnych 200 osób zamordowano tego samego dnia w ruinach getta. Warszawę i okoliczne miejscowości obłożono kontrybucją finansową w wysokości 100 mln złotych.  Jednak, aż do wybuchu Powstania Warszawskiego 1 sierpnia 1944 r. Niemcy zaprzestali wykonywania w stolicy masowych egzekucji.

Elżbieta Dziębowska podczas akcji dawała sygnały innym uczestnikom zamachu, którzy bezpośrednio wykonali wyrok.