Obrzędy Niedzieli Wielkanocnej rozpoczynają się w Wielką Sobotę, wraz z zapadnięciem zmroku. To wtedy jest odprawiana liturgia Wigilii Paschalnej, zaliczana już do Wielkiej Niedzieli.

Ważnym punktem Niedzieli Wielkanocnej jest procesja rezurekcyjna. W niektórych parafiach odbywa się ona w nocy, bezpośrednio na zakończenie Liturgii Paschalnej. W innych z kolei procesja ma miejsce o świcie, przed pierwszą poranną Mszą Świętą - msza rezurekcyjna jest wtedy odprawiana np. o 5 lub 6 rano.

Zapowiada ją zawsze uroczyste bicie w dzwony, informujące wiernych, że Chrystus zmartwychwstał. Towarzyszy temu często wystrzał z armatek, a zawsze dzwonienie dzwonkami. Procesja rozpoczyna się przy symbolicznym Grobie Pańskim, a jest kontynuowana na zewnątrz, wokół kościoła.

Rano odbywa się śniadanie, którego istotnym punktem jest składanie sobie życzeń wielkanocnych i dzielenie się święconką. Tradycyjnie spożywa się wtedy żurek (w niektórych regionach barszcz biały lub barszcz czerwony), jajka faszerowane, babki wielkanocne oraz mazurki.

Zgodnie ze staropolskim zwyczajem, centralne miejsce na wielkanocnym stole powinien zajmować baranek, będący symbolem ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa. Baranki były zazwyczaj wykonywane z cukru, masła, wosku lub ciasta. To zwierzę według tradycji jest najważniejszym symbolem Wielkanocy.