Ja stwierdziłem, że przecież to cudowne, że w świecie, gdzie pieniądz jest cesarzem, są miejsca, gdzie ważniejsze są więzy krwi czy też sąsiedzka pomoc wzajemna. Nie znaczy to jednak, że ludzie z Podlasia i Polesia nie dbają o sprawy materialne. Mieszkańcy tych kresowych ziem przez wieki, w pocie czoła pracowali na chleb, zbierając grosz do grosza. Tu nie było czarnoziemu jak na Wołyniu, gleby raczej słabe, otoczone puszczami i bagnami. Po ciężkiej pracy na roli, rodziny dodatkowo zajmowały się zbieractwem i pracami chałupniczymi.   Pomimo wielu wieków trudnej walki o przetrwanie, ludzie się nie skomercjalizowali, przynajmniej nie w takim stopniu jak w całym dzisiejszym świecie, gdzie króluje Mamona. Tutaj ważniejsze są więzy krwi i więzi społeczne - sąsiedzka pomoc wzajemna. Być może właśnie dlatego przetrwali przez stulecia w tych ciężkich warunkach a nie udałoby się to im, gdyby ich życie społeczne skupiło się na relacjach komercyjnych i handlowych.    

Portal TV Republika