Zdaniem prezes Związku Banków Polskich Krzysztofa Pietraszkiewicza "kredyty walutowe były zgodne z prawem, a nikt nie mógł przewidzieć tego, co się stanie po 2007 roku". – Obecnie nie ma uzasadnienia, ani przyzwolenia na preferowanie klientów walutowych względem bardziej obciążonej i trzy razy liczniejszej grupy kredytobiorców złotowych – dodał.

W ocenie Krzysztofa Pietraszkiewicza "odpowiedzialnością za ewentualne niekorzystne rozwiązania na pewno będą obciążani pomysłodawcy projektu". 

Dyskutowali z nim przedstawiciele kredytobiorców, według których wykształceni bankowcy na pewno zdawali sobie sprawę z ryzyka walutowego. Maciej Pawlicki ze stowarzyszenia "Stop Bankowemu Bezprawiu" powiedział, że banki powinny dostać "dokładnie tyle, ile w uczciwym zamiarze spodziewał się dostać oferując kredyt i nic więcej". Jego zdaniem ustawa o pomocy frankowiczom "nie może być ustawą o pomocy", bo kredytobiorcy chcą "prawdy i sprawiedliwości".

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Marek Niechciał stwierdził zaś, że wprowadzana zmiana musi rozwiązywać całość problemu, a propozycja Związku Banków Polskich, by pomoc otrzymywali tylko kredytobiorcy w najtrudniejszej sytuacji, tego problemu nie rozwiązuje. 

Lesław Gajek, wiceprzewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego przypomniał, że KNF był zawsze sceptycznie nastawiony do kredytów walutowych, a były ku temu trzy powody: ryzyko kursowe, które przełożyć się może na problemy ze stabilnością banków, a nawet problem systemowy dla całej gospodarki; ryzyko związane z brakiem finansowania portfeli kredytowych oraz groźba powstania bańki na rynku nieruchomości i poważnego kryzysu w sektorze finansowym i całej gospodarce.

Propozycja KPRP

Zespół ekspertów KPRP w przedstawionych założeniach ustawy dotyczących frankowiczów zarekomendował m.in. takie rozwiązania: zwrot części spreadów, cztery warianty "kursu sprawiedliwego", do wyboru przez kredytobiorcę, przewalutowanie kredytu po obecnym kursie, a nawet zwrot nieruchomości.