Pod koniec sierpnia polscy biskupi wydali stanowisko dotyczące LGBT+, przyjęte już przez Konferencję Episkopatu Polski. Jak podkreślono wówczas, szacunek dla osób LGBT+ nie jest równoznaczny z bezkrytycznym akceptowaniem ich poglądów. Teraz do przyjętego dokumentu odniósł się w komunikacie przewodniczący Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych, bp Józef Wróbel.
Duchowny zwrócił uwagę na nieprawdziwą interpretację nauczania biskupów.
– Po opublikowaniu dokumentu KEP +Stanowisko KEP ws. LGBT+ pojawiły się komentarze odnośnie do p. 38 tego dokumentu, gdzie jest mowa o tworzeniu poradni (również przy strukturach kościelnych) służących pomocą osobom pragnącym odzyskać zdrowie seksualne i naturalną orientację płciową – podkreślił biskup Wróbel. Jak dodał, tego rodzaju komentarze nie są dla niego zaskakujące, „gdyż dokument KEP podkreśla, że postulat takich poradni stoi w oczywistej sprzeczności z oficjalnymi opiniami obowiązującymi w kręgach LGBT+, ze stanowiskami uważanymi za naukowe, a także z tak zwaną poprawnością polityczną”.
Przewodniczący Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych wskazał również, że chrześcijaństwo nie jest ideologią, która wyznacza sobie za cel zniewolenie człowieka, poniżanie go oraz narzucenie mu swojej prawdy.
– W ciągu dwóch tysiącleci głoszenia Ewangelii Kościół dał już wielokrotnie świadectwo, że jest profetycznym znakiem i zabezpieczeniem transcendentnego charakteru osoby ludzkiej. Takie stanowisko biskupów jednoznacznie wskazuje, daje do zrozumienia, że wykluczają oni jakiekolwiek zniewalanie osób, w tym także przynależących do LGBT i głoszą obowiązek poszanowania ich godności osobowej – czytamy w komunikacie. Dalej podkreślono, że biskupi wykluczają „konsekwentnie” również „jakiekolwiek akty przemocy fizycznej lub werbalnej, wszelkie formy chuligańskich zachowań i agresji wobec osób LGBT+”.
– Jest więc nieporozumieniem interpretacja nauczania biskupów, jakoby chcieli oni przymuszać te osoby do poddania się terapii – pisze bp Wróbel. Jak zaznacza duchowny, dokument mówi wyraźnie o pomocy osobom chcącym odzyskać zdrowie seksualne oraz naturalną orientację płciową, czyli takim, „które w pewnym momencie uświadomiły sobie, że ich odmienna seksualność nie jest jakimś nieodwołalnym wyrokiem czy bezpowrotnym zakodowaniem, ale jest objawem zranień na różnych poziomach ich osobowości”.
– Chodzi więc o osoby, które szukają takiej pomocy i o nią proszą, gdyż doświadczają cierpienia z powodu ich skłonności, boleśnie przeżywają swoje rozdarcie i same nie są w stanie poradzić sobie ze sobą – wskazuje przewodniczący zespołu KEP. Biskup Józef Wróbel zwraca uwagę na dwa rodzaje takiej pomocy wyszczególnione w omawianym dokumencie: „poradnie o charakterze psychologicznym oraz o charakterze duchowym”.
– Praktyka pokazuje, że taka pomoc może być skuteczna w dwóch wymiarach, a mianowicie przezwyciężenia skłonności lub przynajmniej duchowego wzmocnienia - zauważa bp Wróbel. Jednocześnie hierarcha wskazuje, że transformacja możliwa jest (w rzadkich przypadkach) pod dwoma warunkami: „osoba LGBT musi rzeczywiście pragnąć takiej zmiany (przeważnie czyniąc wprost heroiczny wysiłek w tym kierunku) i nie ma dotychczas doświadczeń seksualnych typu homoseksualnego”.
– Taka pomoc nie jest możliwa, jeżeli w punkcie wyjścia dana osoba przyjmuje postawę, że ta skłonność jest naturalna, chciana przez Stwórcę, i winna być zaakceptowana – podkreślono w komunikacie. Przewodniczący zespołu ekspertów przy KEP pisze również, że w większości przypadków chodzi o pomoc specjalisty: psychologa bądź kapłana.
– Obie strony w tego typu spotkaniu terapeutycznym wiedzą, że uleczenie skłonności nie jest możliwe (kiedy pełna transformacja seksualna okaże się być zbyt trudna), ale potrzebne jest wsparcie duchowe, gdzie strona szukająca pomocy zyskuje świadomość, że nie jest opuszczona, sama ze swoim problemem, że nie jest odrzucona przez społeczeństwo, że nie jest stygmatyzowana – czytamy w komunikacie. Biskup Wróbel podkreślił, że taka pomoc ma na celu złagodzenie cierpienia duchowego danej osoby, jak również „osłabienie lub przezwyciężenie koncentracji swojej uwagi na własnej płciowości oraz umocnienie przekonania o swojej osobowej wartości”.
– Bardzo ważne jest też umocnienie w wyborze życia bezżennego i w czystości, gdyż zawarcie związku małżeńskiego heteroseksualnego przez te osoby jest przeważnie skazane na niepowodzenie – ocenia autor komunikatu. Jednocześnie przewodniczący Zespołu Ekspertów KEP podkreśla, że przywoływanie decyzji ONZ zakazującej terapii osób LGBT jest „nieporozumieniem”.
– W praktyce takie stanowisko nie ma sensu, gdyż oznacza, że ONZ nakazuje kontrolować, kto i w jakim celu udaje się do psychologa lub kto chodzi do Kościoła, kto się spowiada i z czego się spowiada. Takie stanowisko oznaczałoby także, że ONZ zakazuje psychologowi i spowiednikowi udzielania pomocy osobie mającej problemy ze swoją tożsamością płciową – czytamy w komunikacie.
