W latach 1951-52 jako adept występował w Teatrze Lalek "Pinokio" w Łodzi. W latach 1952-56 oraz 1959-60 był aktorem Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie. W latach 1956-59 pracował w zespole Teatru Zagłębia w Sosnowcu, a w sezonie 1960/61 w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W latach 1961-67 występował w Teatrze Rozmaitości we Wrocławiu, a w latach 1967-75 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu. W latach 1975-77 był aktorem Teatru im. W. Bogusławskiego w Kaliszu.

 Od 1977 r. Włodzimierz Musiał był związany z teatrami łódzkimi - w latach 1977-81 z Teatrem Powszechnym, a w latach 1981-86 był aktorem Teatru im. J. Tuwima (od roku 1983 funkcjonującego pod nazwą Teatr Studyjny'83). W latach 1987-90 był członkiem zespołu Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.

 W 1977 r. na XVII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych otrzymał nagrodę za rolę Placka w spektaklu "Tato, tato sprawa się rypła".

W sumie na deskach scenicznych wykreował blisko 60 ról. Po raz ostatni wystąpił w 2014 r. w spektaklu "Stany szoku" Sama Sheparda w reż. Przemysława Wasilkowskiego w Teatrze Studyjnym PWSFTviT w Łodzi.

Włodzimierz Musiał zagrał również w dziewięciu spektaklach Teatru Telewizji, m.in. Ojca Laurentego w "To był skowronek" Ephraima Kishona w reż. Piotra Szulkina (1996) i Mężczyznę w "Żywocie Łazika z Tormesu" w reż. Piotra Trzaskalskiego (2000).

Widzowie zapamiętali go przede wszystkim, jako aktora filmowego, kreującego postacie drugoplanowe. Zasłynął rolą włamywacza "Szpuli" w filmie "Vabank" i "Vabank II, czyli riposta". Artysta zagrał też m.in. w takich filmach, jak: "Kogel mogel", "Magnat", "Ga, ga. Chwała bohaterom", "Mięso", "Pułkownik Kwiatkowski", "Kingsajz", "Kroll" i "Ubu Król". Na planie filmowym współpracował z czołówką polskich reżyserów, m.in. z Filipem Bajonem, Krzysztofem Kieślowskim, Kazimierzem Kutzem, Krzysztofem Krauze, Agnieszką Holland, Juliuszem Machulskim, Władysławem Pasikowskim, Piotrem Szulkinem, Andrzejem Wajdą i Leszkiem Wosiewiczem.

 Występował również w wielu popularnych serialach, m.in.: "W słońcu i w deszczu", "Karierze Nikodema Dyzmy", "Janie Serce", "Królewskich snach", "Przyłbicach i kapturach", "Wiedźminie", "13 posterunku 2" i trzecim odcinku "Dekalogu".

 Podczas całej swojej kariery zagrał ponad sto ról w serialach, spektaklach telewizyjnych i filmach fabularnych. Ostatnią rolę filmową zagrał w zrealizowanym w tym roku filmie "Prawda" w reż. Łukasza Karwowskiego (oczekuje na premierę).