Roman Graczyk nie pisze z pozycji ani „przeciw Michnikowi”, ani „za Michnikiem”, lecz z pozycji „o Michniku”. Nie wyklucza to jego pozytywnych ani negatywnych ocen, ale omija wszystkie założenia a priori w stosunku do opisywanej postaci.
Jedni Adama Michnika kochają, inni – szczerze nie cierpią. Nie da się powiedzieć ani jednego, ani drugiego o autorze tej książki. Rzetelnie opisuje nieproste koleje życia swojego bohatera. Przedstawia wyraziste poglądy Adama Michnika i mechanizmy tworzenia ideowych biegunów sceny politycznej.
Książka ukazuje potężną i wpływową osobowość, kogoś, kto ma ambicje budowania nie tylko sceny politycznej, ale
i meblowania głów polskiej inteligencji. I pokazuje, że to mu się w poważnym stopniu udało.
Adam Michnik był genialnym dzieckiem opozycji. Powszechnie uwielbiany, przez wiele lat był naturalnym przywódcą, o czym wiedział i z czego korzystał. Nie do przecenienia jest również rola Adama Michnika w transformacji ustrojowej w Polsce. Miał w niej swój bardzo duży udział, również poprzez utworzenie opiniotwórczej „Gazety Wyborczej”.
