Na rewersie złotej monety przedstawiono popiersie Kardynała Stefana Wyszyńskiego z profilu oraz napis: SERCE NARODU JEST W SERCU BOGA, będący fragmentem wypowiedzi Kardynała. Na rewersie srebrnej monety znalazło się popiersie Kardynała Stefana Wyszyńskiego wspartego na pastorale oraz odręczny napis: Per Mariam – Soli Deo, co znaczy: Samemu Bogu – przez Maryję. Na awersach monety złotej i srebrnej przedstawiony został herb Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Srebrna moneta o nominale 10 zł zostanie wyemitowana w nakładzie do 12 tys. sztuk i można ją będzie nabyć w cenie 150 zł brutto. Nakład złotej monety o nominale 100 zł wynosi do 1500 sztuk, a cena – 2200 zł brutto. Monety będzie można kupić w Oddziałach Okręgowych NBP i w sklepie internetowym Kolekcjoner.

W folderze numizmatycznym Marta Wójcik napisała: „Kardynał Stefan Wyszyński (1901–1981), prymas Polski, to jedna z najważniejszych postaci XX-wiecznej historii Rzeczpospolitej. Słowem i czynem odcisnął trwały, niezatarty ślad w dziejach polskiego Kościoła, stając się autentycznym świadkiem Boga i przykładem żywej miłości do ojczyzny. Posługę prymasowską w zniewolonej ojczyźnie rozpoczął w czasie nasilenia walki władzy komunistycznej z Kościołem. W okresie stalinizmu został aresztowany i był więziony przez trzy lata w kilku miejscach odosobnienia. W tym czasie napisał „Jasnogórskie Śluby Narodu”, które już po uwolnieniu prymasa stały się treścią „Wielkiej Nowenny” – przez dziewięć lat przygotowującej Polaków do obchodów Milenium Chrztu Polski. Odnowę duchową Polski widział prymas w kulcie maryjnym, dlatego też 3 maja 1966 r. w imieniu narodu złożył akt oddania Polski w macierzyńską niewolę miłości Maryi za wolność Kościoła w Polsce i na całym świecie. Rocznica chrztu Polski stała się widomym świadectwem tożsamości, łączącym pokolenia Polaków na przestrzeni wieków. Prymas Wyszyński czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II. Cieszył się wielkim zaufaniem papieży Jana XXIII i Pawła VI. Więzi prawdziwej przyjaźni umocniły się w relacji prymasa z kardynałem Karolem Wojtyłą, który jako Jan Paweł II dał temu wyraz w słowach: Czcigodny i umiłowany Księże Prymasie! (…) Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, niecofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry – i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem”.