130 lat temu powstało w Krakowie pierwsze w Polsce, a drugie w Europie pogotowie ratunkowe. Jego historię przedstawia wystawa, którą można oglądać na Plantach.
Krakowskie Ochotnicze Towarzystwo Ratunkowe rozpoczęło działalność w czerwcu 1891 r. Dyżury były ochotnicze, nieodpłatne, a na pierwsze wyposażenie składało się pięć par noszy oraz ambulans zaprzężony w dwa konie. Głównymi inicjatorami powstania pogotowia byli: okulista Arnold Bennet, chirurg Alfred Obaliński oraz Wincenty Eminowicz, naczelnik Straży Ogniowej. W pierwszych krokach stację wspierali m.in. dr Jaromir Mundy, organizator pogotowia wiedeńskiego oraz austriacki filantrop Jan hr. Wilczek, wówczas Prezes Wiedeńskiego Stowarzyszenia Pogotowia Ratunkowego. Rada Miasta Krakowa przyznała stały fundusz na utrzymanie pogotowia i przydzieliła pierwszy lokal: dwa pomieszczenia na parterze budynku Zawodowej Straży Ogniowej przy ulicy Kolejowej, czyli dzisiejszej ulicy Westerplatte. Poza tym towarzystwo utrzymywało się ze składek członkowskich. Dyżury pełnili ochotnicy, głównie studenci starszych lat Wydziału Lekarskiego UJ. W pierwszym roku swojej działalności pogotowie interweniowało 496 razy, a w drugim roku już 1352 razy.
06.06.1891 r. - rozpoczęło działalność Krakowskie Ochotnicze Towarzystwo Ratunkowe, pierwsze pogotowie ratunkowe w Polsce i drugie w Europie (po wiedeńskim).
— Historia Fotografią Pisana (@Jan34733995) June 6, 2020
Tak - tak... Dobrą datę czytacie. pic.twitter.com/pxUP1liAs0
Obecnie Krakowskie Pogotowie Ratunkowe liczy ok. 60 różnego rodzaju karetek – głównie karetki w systemie państwowego ratownictwa medycznego, ale i Pogotowie dysponuje jedyną zakontraktowaną w Małopolsce karetką do transportu noworodków i wcześniaków, a także pierwszą w Polsce karetkę bariatryczną.
Personel medyczny i niemedyczny liczy ok. 700 osób. Pogotowie nie ogranicza swojej działalności tylko do Krakowa. Od 1 stycznia część pracowników odeszła w związku z przemianowaniem dyspozytorni medycznej na komórkę organizacyjną urzędu wojewódzkiego.
