W dniu dzisiejszym miały miejsce uroczystości pogrzebowe I prezesa Sądu Najwyższego Stanisława Dąbrowskiego, który zmarł w zeszłym tygodniu w wieku 66 lat po długiej chorobie. Po mszy żałobnej w Katedrze Polowej WP, został on pochowany na wojskowych Powązkach.
Prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Uzasadnił to wybitnymi zasługami dla wymiaru sprawiedliwości i przemian demokratycznych w Polsce i osiągnięciami w kształtowaniu zasad demokratycznego państwa prawa. Order wręczył wdowie szef Kancelarii Prezydenta Jacek Michałowski.
- I prezes SN staje przed najwyższym sędzią, by zdać sprawę ze swego włodarstwa - mówił biskup polowy WP Józef Guzdek podczas mszy żałobnej w katedrze polowej, wypełnionej przedstawicielami władz oraz organów wymiaru sprawiedliwości. Nazwał go "niestrudzonym obrońcą sprawiedliwości", który zawsze stał po stronie prawdy. Przypominając jego zaangażowanie - jako sędziego - w ruch NSZZ "Solidarność", biskup podkreślił, że "z chwilą wprowadzenia stanu wojennego nie zdradził NSZZ".
Podczas mszy wspominano także, że w stanie wojennym w jego mieszkaniu ukrywał się opozycjonista poszukiwany przez SB; mieściła się tam też tajna drukarnia.
Wspominając zmarłego p.o. I prezes SN Lech Paprzycki, prezes Izby Karnej SN, powiedział, że obaj urodzili się prawie w tym samym dniu 1947 r., razem studiowali i odbywali aplikację, a w 1990 r. ponownie spotkali się w SN. Wspólnie kandydowali też w 2010 r. na stanowiska I prezesa SN.
Na stanowisko I prezesa SN Dąbrowskiego powołał prezydent Komorowski w październiku 2010 r. W latach 2002-2014 był on członkiem, a w latach 2006-2010 przewodniczącym Krajowej Rady Sądownictwa. Był także przewodniczącym Trybunału Stanu w latach 2010-2014.
W 1980 r. Dąbrowski wstąpił do NSZZ "Solidarność"; pełnił funkcję przewodniczącego Międzyzakładowej Komisji NSZZ "Solidarność" sądów okręgu Sądu Wojewódzkiego w Siedlcach, był również członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości. Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego nie wystąpił z NSZZ "Solidarność". W latach 1989-1991 był posłem X Kadencji Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Sejm kontraktowy); należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego.
Źródło: pap
1713380472.png)
