Jutro setna rocznica urodzin Jana Bytnara. Upamiętni ją m.in. Jan Kasprzyk

Artykuł
Jan Bytnar zmarł 30 marca 1943 r. w Szpitalu Wolskim
Facebook/Mikołaj Kaczmarek - Kolor Historii

Jutro, 6 maja, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk upamiętni w Warszawie 100. rocznicę urodzin śp. phm. Jana Bytnara ps. Rudy, harcerza Szarych Szeregów, podporucznika Armii Krajowej, jednego z dowódców warszawskich Grup Szturmowych, bohatera książki Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec”.

Z tej okazji posterunek przy grobie „Rudego” na Powązkach Wojskowych zaciągną żołnierze stołecznego garnizonu. Na warcie wraz z przedstawicielami Wojska Polskiego staną harcerze ze Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

O godz. 10 minister Kasprzyk złoży kwiaty na mogile Bohatera, oddając hołd Jemu oraz wszystkim młodym uczestnikom warszawskiego ruchu oporu, którzy w latach II wojny światowej podjęli nierówną walkę z niemieckim okupantem.

Jan Bytnar urodził się 6 maja 1921 r. w Kolbuszowej. Był uczniem warszawskiego Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Należał wówczas do 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, tzw. „Pomarańczarni”, wraz z Tadeuszem Zawadzkim i Maciejem Aleksym Dawidowskim. Maturę zdał w 1939 r.

Od jesieni 1939 r. był członkiem konspiracji. W marcu 1941 r. został członkiem Szarych Szeregów. W 1942 r. był komendantem hufca Ochota w Warszawie, przydzielonego do Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”, a od listopada 1942 r. dowódcą hufca „Południe” Grup Szturmowych.

W 1943 r. ukończył kurs szkoły podchorążych Armii Krajowej. Brał udział w akcjach Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” i dywersyjnej akcji „Wieniec II”, a podczas akcji „Bracka” został ranny.

W nocy z 22 na 23 marca 1943 r. został aresztowany. Był brutalnie bity podczas przesłuchań w siedzibie Gestapo w alei Szucha. Podczas przewożenia do więzienia na Pawiaku został 26 marca 1943 r. uwolniony w „akcji pod Arsenałem” przez oddział Grup Szturmowych Szarych Szeregów.

Jan Bytnar zmarł 30 marca 1943 r. w Szpitalu Wolskim w wyniku rozległych obrażeń, jakich doznał podczas śledztwa. W tym samym roku został pośmiertnie mianowany harcmistrzem, porucznikiem i odznaczony Krzyżem Walecznych. Jest pochowany w kwaterze Batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Źródło: Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych/PAP

Komentarze
Zobacz także
Nasze programy